Podawanie imienia ojca nadmiarowe

Wymaganie podania imienia ojca przy identyfikacji jest historycznym reliktem. Nie ma potrzeby wykorzystywać do tego danych osobowych osób trzecich, skoro nasze dane osobowe tj. PESEL, imię i nazwisko czy data urodzenia, pozwalają w pełni zidentyfikować tożsamość danej osoby. Prezes UODO z satysfakcją zauważa zmianę praktyki prawodawczej.

W świetle stosowania ogólnego rozporządzenia o ochronie danych osobowych, pozytywnie ocenić należy systematyczną rezygnację projektodawców z przyjmowania przepisów stanowiących podstawy prawne do przetwarzania danych dotyczących osób trzecich do identyfikacji osób fizycznych.

Organ nadzorczy skutecznie wpłynął na rezygnację z praktyki polegającej m.in. na wymaganiu podania w celu identyfikacji imienia ojca, czyli danych osoby trzeciej. To nie jest właściwe, skoro do potwierdzenia tożsamości służyć mogą inne identyfikatory przyporządkowane bezpośrednio osobie (jak np. numer PESEL, numer i seria dokumentu tożsamości).

Identyfikacja osoby poprzez dane jej rodzica jest reliktem, wobec innych możliwości ustanowionych w systemie prawnym na przestrzeni ostatnich dekad. Taka praktyka nie znajduje też uzasadnienia z punktu widzenia zasad dotyczących przetwarzania danych osobowych, zwłaszcza zasady minimalizacji. Na aspekt ten Prezes UODO zwrócił uwagę w licznych opiniach legislacyjnych.

Organ nadzorczy konsekwentnie zwracał uwagę na przedstawiony powyżej problem i dostrzegł potrzebę zmiany przepisów i systematyczną rezygnację z ww. danych identyfikacyjnych.

źródło informacji: UODO